هیچکس به من نگفت ۱۶

 

 هیچکس به من نگفت 

که شما شما چقدر به نماز عشق می ورزی و همیشه نماز زیبایت را که عطر حضورش در جهان بی نظیر است، اول وقت می خوانی.

اگر می دانستم؛ از همان نوجوانی ، موقعی نماز می خواندم که شما مشغول نمازی ؛ یعنی اول وقت و مطمئن می شدم که نمازم به آسمان سفر کرده ، چرا که دقایقی که میزبان نمازت بودند خوانده شده است و ملائکه به احترام نماز شما در آن لحظه ، بقیه نمازها را که مهمان آسمان شده اند می پذیرند.

شنیده ام که در فرانسه ، جوان ایرانی را به خاطر قولی که به شما داد تا نمازش را در اول وقت بخواند کمک کردی و او را به امتحانش رساندی و او دیگر نمازش را حتی دقیقه ای به تأخیر نینداخت ؛ حتی در بیابان از اتوبوس قدم روی خاک گذاشت و پیشانی بر مهر تا قولش عملی شود و مطیع مولایش باشد.

حالا دیگر می دانم که نماز اول وقتم ، لبهای شما را به لبخند ، زیباتر می سازد و دمار از روزگار شیطان در می آورد. ای کاش ، وقتی پدرم مرا برای نماز صبح صدا می زد زود رختخواب گرم و نرم را ترک می کردم تا با یاد شما ، به رکوع و سجده روم و در آن لحظات بهشتی قبل از طلوع آفتاب دعا گوی شما باشم.