هیچکس به من نگفت
که شما بعد از نماز ، عاشقانه می نشینی و تسبیحات مادرت زهرای اطهر علیها السلام را زمزمه می کنی و ایشان را به عنوان الگوی خویش ، با افتخار انتخاب نموده ای.
من هم می گفتم اما نه مثل شما ، من بی حضور قلب و با سرعت نور ، بدون این که بفهمم الله اکبر چه معنایی یا الحمدلله چه اثراتی و سبحان الله چه برکاتی دارند ، می گفتم تا گفته باشم. حالا از شنیدن صدایم هنگام گفتن سبحان الله ، چقدر شرمسار و خجلم.
به ما نگفتند که شما بدون اینکه بعد از نماز حرکتی کنید بسیار آرام و شمرده 34 بار الله اکبر می گویید که در و دیوار ، هم صدا می شوند با شما در این ذکر شریف و 33 بار الحمدلله که تمام نعمت ها که شما واسطه شان هستی از آن خداست و حمدش هم باید از آن او باشد و 33 بار سبحان الله که منزه و بی عیب بودن خدا را هیچکس مثل شما باور ندارد.
ای کاش در نوجوانی می فهمیدم که چگونه ذکر می گویی و چه ذکری می گویی.