هیچکس به من نگفت
که احترام شما در رعایت ادب نسبت به منسوبین شماست. من از کجا باید می دانستم که سادات و علما منسوب به شما هستند و احترامشان، احترام شماست.
مرا ببخش اگر کوتاهی نمودم و همچنین در اماکنی که به نام شماست نیز، ادب را رعایت نکرده به غفلت و سرگرمی مشغول شدم. به جمکران آمدم، اما آن احترامی که شایسته مسجد شما بود نشان ندادم و چشمانم را آلوده به گناه کردم و دل نازنین شما را به درد آوردم.
هیچ حرفی ندارم جز اینکه بگویم، ای کریم! از ما بگذر و آنچه دیده ای نادیده گیر.